Tussen Cuypers en Gori zijn er verschillen qua tijd en betrokkenheid bij de fotografie. In Cuypers' tijd waren foto's schaars, in de huidige tijd waarin Gori werkt is beeldmateriaal juist volop aanwezig. Cuypers kocht de foto's, Gori maakt de foto's. Cuypers zocht het ver van huis, Gori zoekt het dicht bij huis. Wat hen verbindt is het feit dat ze beiden de kracht van fotografie onderkennen en ons deelgenoot maken van een onbekende wereld, veraf of dichtbij, ieder op zijn eigen manier.

 

De foto’s van Cuypers en Gori worden door elkaar gepresenteerd door middel van blauwe viewers. De foto’s zijn bewerkt zodat een ruimtelijk effect wordt verkregen. Deze viewers stellen ons in staat om een heel persoonlijke dialoog met deze ‘tijdsbeelden’ aan te gaan.

 

Het Nieuwe Instituut in Rotterdam is partner geweest bij de realisatie van deze expositie.

 

Het reisarchief van Pierre Cuypers

Tijdens zijn lange werkzame leven is architect-ontwerper Pierre Cuypers vaak op reis geweest, niet alleen in Nederland ook naar het buitenland. Om zijn carrière inhoud en glans te geven weet hij als perfecte netwerker contacten te leggen - en te onderhouden - met geestverwanten en potentiële cliënten in Europa. Onophoudelijk schetst hij tijdens die reizen uiteenlopende gebouwen, beelden, meubels, planten, dieren en motieven uit de natuur die hij interessant vindt. Ook maakt hij gebruik van nieuwe technologische ontwikkelingen als fotografie om zijn indrukken vast te leggen. Zo schaft hij tijdens zijn reizen foto’s aan van de plaatsen die hij bezoekt. Over de ‘toeristische plekken’ in Europa (in de periode van de 19de eeuw) is vooral tekstuele informatie bekend. Visuele informatie – in de vorm van foto’s – ontbreekt vaak in archieven.

 

Het Nieuwe Instituut in Rotterdam beheert dit bijzondere archief van Pierre Cuypers.

 

Fotografie van Franco Gori

De regiofotografie van Franco Gori is gemaakt in onze tijd, een tijd dat visuele informatie royaal aanwezig is. Bovendien zijn alle foto’s dicht bij huis gemaakt, namelijk voor de provinciale krant ‘De Limburger’. Dat zijn grote verschillen ten opzichte van het materiaal van Cuypers.

 

Toch laat ook Gori als gepassioneerde en sociaal betrokken fotograaf in zijn werk onbekende werelden zien. Zijn foto’s zijn niet geënsceneerd (behalve de echte portretten) en geven ons een inkijk in de belevingswereld van de geportretteerde of laten ons zaken zien waar we niet bij stilstaan. Gori wil iedere ontmoeting, ieder verhaal zo goed mogelijk in beeld vangen. Typerend voor zijn werk is dat hij in zijn beelden altijd naar hoop en kracht zoekt. Zijn beelden vormen juist weer een ode aan de regiofotografie.